زیارت امام حسین (ع) از زبان امام زمان (عج)
متن و ترجمه زیارت ناحیه مقدسه مشهور که به نقل از بحارالانوار در زیر آورده ایم این زیارت منسوب به حضرت مهدی (ع) است.
أَلسَّلامُ عَلى ادَمَ صِفْوَهِ اللهِ مِنْ خَلیقَتِهِ،
سلام بر آدم یار مخلص خدا از بین آفریدگانش
أَلسَّلامُ عَلى شَیْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِیَرَتِهِ،
درود بر شیث ولى خدا و بهترین بندگانش،
أَلسَّلامُ عَلى إِدْریسَ الْقــآئِمِ للهِ بِحُـجَّتِهِ،
سلام بر ادریس که براى خدا حجت او را به پا داشت،
أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ فی دَعْوَتِهِ،
درود بـر نـوح که دعـایش قرین اجابـت بود،
أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ،
سـلام بر هـود که کمـک و یارى خـدا یار او بود،
أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذی تَـوَّجَهُ اللهُ بِکَرامَتِهِ،
درود بر صـالح که خـداوند تاج کـرامت بر سـرش نهاد،
أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهیمَ الَّذی حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ،
سـلام بر ابراهـیم که خـدا مقـام خلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود،
أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعیلَ الَّذی فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظیم مِنْ
جَنَّتِهِ،
درود بـر اسمـاعیل کـه خـداوند ذبـحى عظـیم از بهشت را فـداى او نمود،
أَلسَّلامُ عَلى إِسْحقَ الَّذی جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّهَ فی
ذُرِّیَّتِهِ،
سـلام بر اسحـاق که خـداوند پیامبرى را در نسـل
او قـرار داد،
أَلسَّـلامُ عَلى یَعْقُوبَ الَّذی رَدَّ
اللهُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ،
درود بر یعـقوب که خـداوند به رحـمت خود بینـاییِ چشـمش را به او بازگـرداند،
أَلسَّلامُ عَلى یُوسُفَ الَّذی نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ
بِعَظَمَتِهِ،
سلام بر یوسـف که خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهایى بخشید،
أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذی فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ
بِقُدْرَتِهِ،
درود بر موسـى که خـداوند به قدرت خود دریا را برایـش شـکافت،
أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذی خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ،
سلام بر هـارون که خـداوند پیامبـرى خود را به وى اختـصاص داد،
أَلسَّلامُ عَلى شُعَیْب الَّذی نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ،
درود بر شعـیب که خدا او را بر امتتش پیـروز نمود،
أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذی تابَ اللهُ عَلَیْهِ مِنْ خَطیـئَتِهِ،
سلام بر داوود که خداوند از لغزش او در گذشت،
أَلسَّلامُ عَلى سُلَیْمانَ الَّذی ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ
بِعِزَّتِهِ،
درود بر سلیمان که بخاطر شوکتش جن به فرمان او در آمد،
أَلسَّلامُ عَلى أَیُّوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ،
سلام بر ایّوب که خداوند او را از بیماریش شفا بخشید،
أَلسَّلامُ عَلى یُونُسَ الَّذی أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ
عِدَتِهِ،
درود بر یونس که خداوند به وعده خود برایش وفا نمود،
أَلسَّلامُ عَـلى عُزَیْر الَّذی أَحْیاهُ اللهُ بَعْدَ میتَتِهِ،
سلام بر عُزَیر که خداوند او را پس از مرگش به حیات بازگردانید،
أَلسَّلامُ عَلى زَکَرِیـَّا الصّـابِرِ فی مِحْنَتِهِ،
درود بر زکریا که در رنج و بلا شکیبا بود،
أَلسَّلامُ عَلى یَحْیَى الَّذی أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ،
سلام بر یحیى که خداوند به سبب شهادت مقام و منزلت او را بالا برد،
أَلسَّلامُ عَلى عیسى رُوحِ اللهِ وَ کَلِمَتِهِ،
درود بر عیسى، روح خدا و کلمه او،
أَلسَّلامُ عَلى محمد حَبیبِ اللهِ وَ
صِفْوَتِهِ،
سلام بر محمد، محبوب خدا و یار مخلص او،
أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب
الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ،
درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابیطالب، که برادرى رسول خدا به وى اختصاص یافت،
أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَهِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ،
سلام بر فاطمه زهرا دختر رسول الله،
أَلسَّلامُ عَلى أَبی محمد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ خَلیفَتِهِ،
درود بر حسن بن على وصى و جانشین
پدرش،
أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ،
سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ،
سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ،
سلام بر آن کسى که خداوند شفا
را در خاک قبر او قرار داد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاْ جابَـهُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ،
سلام بر آن کسى که (محلِ) اجابت
دعا در زیر بارگاه اوست،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاْ ئِـمَّـهُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ،
سلام بر آن کسى که امامان از نسل اویند،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَمِ الاْ نْبِیآءِ،
سلام بر فرزند خاتم پیامبران،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاْوْصِیآءِ،
سلام بر فرزند سرور
جانشینان،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَهَ الزَّهْرآءِ،
سلام بر فرزند فاطمه زهرا،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَهَ الْکُبْرى،
سلام بر فرزند خدیجه کبرى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَهِ الْمُنْتَهى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ
جَنَّهِ الْـمَـأْوى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا،
سلام بر فرزند سدره المنتهى،
سلام بر فرزند جنه المأوى، سلام بر فرزند زمزم و صفا،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَى
الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْکِسْآءِ،
سلام بر آن آغشته به خون، سلام بر آنکه (حُرمت) خیمه گاهش دریده شد، سلام بر
پنجمینِ اصحاب کساء،
أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ
الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاْدْعِیآءِ،
سلام بر غریب غریبان، سلام بر شهید شهیدان، سلام بر مقتول دشمنان،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ
مَلائِکَهُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاْزْکِیآءُ،
سلام بر ساکن کربلا، سلام بر آن کسى که فرشتگان آسمان بر او گریستند، سلام بر آن کسى
که خاندانش پاک و مطهرند،
أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاْئِمَّهِ السّاداتِ،
سلام بر پیشواى دین، سلام بر آن جایگاههاى براهین و حجج الهى، درود بر آن پیشوایانِ سرور،
أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ
الذّابِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ،
سلام بر آن گریبآنهاى چـاک شده، سلام بر آن لبهاى خشکیده، سـلام بر آن جآنهاى
مستأصل و ناچار،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ، أَلسَّلامُ عَلَى
الاْجْسادِ الْعارِیاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ،
سـلام بر آن ارواحِ (از کالبد) خارج شده، سلام بر آن جسـدهاى عـریان و برهـنه،
سـلام بر آن بدنهاى لاغر و نحیف،
أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَعْضاءِ
الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ،
سلام بر آن خون هاى جارى، سلام بر آن اعضا قطعه قطعه شده، سلام بر آن سرهاى بالا رفته
(بر نیزه ها)،
أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَهِ الْبارِزاتِ، أَلسَّلامُ عَلى حُجَّهِ
رَبِّ الْعالَمینَ،
سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)، سلام بر حجت پروردگار جهانیان،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ابآئِک َ الطّاهِرینَ،
سلام برتو (اى حسین بن على) و بر پدران پاک و طاهرت،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى أَبْنآئِکَ الْمُسْتَشْهَدینَ،
سلام بر تو و بر فرزندان شهیدت،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ذُرِّیَّتـِک َ النّـاصِرینَ،
سلام بر تو و بر خاندان یارى دهنده ات (به دین الهى)،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلَى الْمَلآئِکَهِ الْمُضاجِعینَ،
سلام بر تو و بر فرشتگان ملازمِ آرامگاهت،
أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ،
سلام بر آن کشته مظلوم،
أَلسَّلامُ عَلى أَخیهِ الْمَسْمُومِ،
سلام بر برادر مسمومش،
أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْکَبیرِ،
سلام بر على اکبر،
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ،
سلام بر آن شیر خوار کوچـک،
أَلسَّلامُ عَـلَى الاَبْدانِ السَّلیبَهِ،
سلام بر آن بدنهاى برهـنه شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَهِ الْقَریبَهِ،
سلام بر آن خانواده اى که نزدیک (و همراه سَرورشان) بودند،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلینَ فِى الْفَلَواتِ،
سلام بر آن به خاک افتادگان در بیابآنها،
أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ الاَوْطانِ،
سلام بر آن دور افتادگان از وطنها،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفان،
سلام بر آن دفن شدگان بدون کفن،
أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَهِ عَنِ الاْبْدانِ،
سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ،
سلام بر آن حسابگر (اعمال خویش
براى خدا) و شکیبا،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر،
سلام بر آن مظلومِ بى یاور،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ التُّرْبَهِ الزّاکِیَهِ،
سلام بر آن جاى گرفته در خاک
پاک،
أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّهِ السّامِیَهِ،
سلام بر صاحـب آن بارگـاه عالى
رتبه،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ،
سلام بر آن کسى که رب جلیل او را پاک و مطهر گردانید،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ،
سلام بر آن کسى که جبرئیل به
او مباهات مى نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ،
سلام بر آن کسى که میکائیل در گهواره با او تکلم مى نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُکِثَتْ ذِمَّـتُهُ،
سلام بر آن کسى که عهد و پیمانش
شکسته شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ،
سلام بر آن کسى که پرده
حُرمتش دریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ،
سلام بر آن کسى که خونش به ظلم ریخته شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،
سلام بر آنکه با خون زخم هایش شست و شو داده شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ
سلام بر آنکه از جامهاى نیزهها جرعه نوشید،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ،
سلام بر آن مظلومى که خونش
مباح گردید،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى،
سلام بر آنکه در ملا عام سرش بریده شد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى،
سلام بر آنکه اهل قریهها دفنش نمودند،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ،
سلام بر آنکه شاهرگش بریده شد،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین،
سلام بر آن مدافع بىیاور،
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،
سلام بر آن محاسن بخون خضاب شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ،
سلام بر آن گونه خاک آلوده،
أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ،
سلام بر آن بدن جامه به غنیمت رفته،
أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ،
سلام بر آن دندآنهایی که با چوب خیزران زده شده،
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ،
سلام برآن سر بالاى نیزه رفته،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَهِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ
الضّـارِیاتُ،
سلام بر آن بدنهاى برهنه
و عریانى که در بیابآنها(ىِ کربلاء) گرگهاى تجاوزگر به آن دندان مى آلودند، و
درندگان خونخوار بر گرد آن مى گشتند،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ یا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِکَهِ
الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِک َ، الْحافّینَ بِتُرْبَتِک َ، الطّـآئِفینَ بِعَرْصَتِک َ، الْوارِدینَ لِزِیارَتِک َ،
سلام بر تو اى مولاى من و بر
فرشتـگانى که بر گِرد بارگاه تو پر مى کشند، و اطراف تربتـت اجتماع کردهاند، و در آستان تو طواف مى کنند، و براى زیارت تو
وارد مى شوند،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ فَإِنّی قَصَدْتُ إِلَیْک َ، وَ رَجَوْتُ
الْفَوْزَ لَدَیْک َ،
سلام بر تو من به سوى تو
رو آوردهام، وبه رستگارى درپیشگاه تو امید بسته ام،
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِک َ، الْمُخْلِصِ فی
وَِلایَـتِک َ، الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِک َ، الْبَرىءِ مِنْ
أَعْدآئِـک َ،
سلام بر تو، سلام آن کسى که به حُرمت تو آشناست، و در ولایت و دوستى تو مخلص و بى
ریا است، و به سبب محبت و ولاى تو به خدا تقرب جسته، و از دشمنانت بیزار است،
سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِک َ مَقْرُوحٌ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ
ذِکْرِک َ مَسْفُوحٌ،
سلامِ کسیکه
قلبش از مصیبت تو جریحهدار، و اشکش به هنگام یاد تو جارى است،
سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ، الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ،
سلامِ کسیکه دردناک و غمگین
و شیفته و فروتن است،
سَلامَ مَنْ لَوْ کانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ، لَوَقاک َ بِنَفْسِهِ
حَدَّ السُّیُوفِ، وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ، وَ جاهَدَ بَیْنَ
یَدَیْک َ، وَ نَصَرَک َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْک َ، وَ فَداک َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ، وَ رُوحُهُ لِرُوحِک
َ فِدآءٌ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِک َ وِقآءٌ،
سلام کسیکه اگر با تو در کربلا مى بود، با جانش (در برابرِ) تیزىِ شمشیرها از تو
محافظت مىنمود، و نیمه جانش را به خاطر تو به دست مرگ مىسپرد، و در رکاب تو جهاد
میکرد، و تو را بر علیه ستمکاران یارى داده، جان و تن و مال و فرزندش را فداى تو
مىنمود، و جانش فداى جان تو، و خانوادهاش سپر بلاى اهل بیت تو مىبود،
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ
الْمَقْدُورُ، وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ
الْعَداوَهَ مُناصِباً، فَلاََ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاََبْکِیَنَّ
لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَهً عَلَیْک َ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاک
َ وَ تَلَهُّفاً، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَهِ الْمُصابِ، وَ غُصَّهِ الاِکْتِیابِ،
اگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت،
و مقدرات الهى مرا از یارى تو بازداشت، و نبودم تا با آنان که با تو جنگیدند بجنگم،
و با کسانیکه با تو اظهار دشمنى کردند خصومت نمایم، (درعوض) صبح و شام بر تو مویه
میکنم، و به جاى اشک براى تو خون گریه میکنم، از روى حسرت و تأسف و افسوس بر
مصیبتهائى که بر تو وارد شد، تا جائى که از فرط اندوه، مصیبت و غم و غصه و شدت
حزن جان سپارم،
أَشْهَدُ أَنَّک َ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوهَ، وَ اتَیْتَ الزَّکوهَ، وَ
أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْعُدْوانِ، وَ أَطَعْتَ
اللهَ وَ ما عَصَیْتَهُ، وَ تَمَسَّکْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَیْتَهُ، وَ
خَشیتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ، وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ، وَ أَطْفَأْتَ
الْفِتَنَ، وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ، وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ، وَ
جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ،
گواهى میدهم که تو نماز را
به پا داشتى، و زکات دادى، و امر به معروف کردى، و از منکر و عداوت نهى نمودى، و اطاعت
خدا کردى و نافرمانى وى ننمودى، و به خدا و ریسمان او چنگ زدى تا وى را راضى
نمودى، و از وى در خوف و خشیت بودی، نظاره گر ِاو بودى، و او را اجابت نمودى، و
سنتهاى نیکو به وجود آوردى، و آتشهاى فتنه را خاموش نمودى، و دعوت به هدایت و
استقامت کردى، و راههاى صواب و حق را روشن و واضح گرداندى، و در راه خدا به حق
جهاد نمودى،
وَ کُنْتَ للهِِ طآئِعاً، وَ لِجَدِّک َ محمد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ تابِعاً، وَ لِقَوْلِ أَبـیک َ سامِعاً،
وَ إِلى وَصِیَّهِ أَخیک َ مُسارِعاً،
وفرمانبردارِ خداوند، و پیرو جدت محمدبن عبدالله بودى، و شنواى کلام پدرت على
بودى، و پیشى گیرنده به (انجام) سفارش برادرت امام حسن بودى،
وَ لِعِمادِ الدّینِ رافِعاً، وَ لِلطُّغْیانِ قامِعاً، وَ لِلطُّغاهِ مُقـارِعاً، وَ لِلاُْ مَّهِ ناصِحاً، وَ فی غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً، وَ لِلْفُسّاقِ مُکافِحاً، وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً، وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمینَ راحِماً،
و رفعت دهنده پایه شرافت دین،و خوار و سرکوب کننده طغیان، و کوبنده سرکشان، و خیرخواه و نصیحتگر امت بودى، در هنگامى که در شدائد مرگ دست و پا میزدى،و مبارزه کننده با فاسقان بودى، و قیام کننده باحجج و براهین الهى، و ترحم کننده بر اسلام ومسلمین بودى،
وَ لِلْحَقِّ ناصِراً، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً، وَ لِلدّینِ کالِئاً،
وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِیاً،
یارىگر حق بودى، در هنگام
بلا شکیبا و صابر، حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آئین بودى،
تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ، وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ،
وَ تَنْصُرُ الدّینَ وَ تُظْهِرُهُ، وَ تَکُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ، وَ
تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّریفِ، وَ تُساوی فِى الْحُکْمِ بَیْنَ الْقَوِىِّ
وَ الضَّعیفِ،
(طریقِ) هدایت را حفظ نمودی و یارى کردی، عدل و داد را گسترش دادی و وسعت مىبخشیدى،
دین و آئین الهى را یارى و آشکار مىنمودى، یاوهگویان را (از ادامه راه) باز میداشتی،
حق ضعیف را از قوى باز میستاندى، در قضاوت و داورى بین ضعیف و قوى برابر حکم مینمودى،
کُنْتَ رَبیعَ الاَْیْتامِ، وَ عِصْمَهَ الاَْ نامِ، وَ عِزَّ
الاِْسْلامِ، وَ مَعْدِنَ الاَْحْکامِ، وَ حَلیفَ الاِْنْعامِ،
تو بهار سرسبز یتیمان بودى،
نگاهبان و حافظ مردم بودى، مایه عزت و سرافرازى اسلام، معدن احکام الهى، همپیمان نیکى
و احسان بودى،
سالِکاً طَرآئِقَ جَدِّک َ وَ أَبیک َ، مُشْبِهاً فِى الْوَصِیَّهِ
لاَِخیـک َ، وَفِىَّ الذِّمَـمِ، رَضِىَّ الشِّیَمِ، ظاهِرَ الْکَرَمِ،
مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ، قَویمَ الطَّرآئِقِ، کَریمَ الْخَلائِقِ، عَظیمَ
السَّوابِقِ، شَریفَ النَّسَبِ، مُنیفَ الْحَسَبِ، رَفیعَ الرُّتَبِ، کَثیرَ
الْمَناقِبِ، مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ، جَزیلَ الْمَواهِبِ، حَلیمٌ رَشیدٌ مُنیبٌ،
جَوادٌ عَلیمٌ شَدیدٌ، إِمامٌ شَهیدٌ، أَوّاهٌ مُنیبٌ، حَبیبٌ مَهیبٌ،
پوینده طریقه جد و پدرت و در
سفارشات و وصایا همسان برادرت بودى، وفادار به پیمآنها، داراى سجایاى پسندیده، و
با جود و کرم آشکار بودى، شب زنده دار (به عبادت) در دل شبهاى تاریک، معتدل و
میانه رو در روشها، با سجایا و اخلاق کریمانه، داراى سوابق باعظمت و ارزشمند،
داراى نسب شریف و حسب والا، با درجات و رتبههاى رفیع و عالى، مناقب وفضائل بسیار،
سرشتها و طبیعتهاى مورد ستایش، و با عطایا و مواهب بزرگ بودى، حلیم و صبور،
هدایتشده، بازگشتکننده به سوى خدا، با جود و سخاوت، توانا و قاطع، پیشواى شهید،
بسیارنالان و گریان در پیشگاه خداوند و محبوب و با هیبت بودى،
کُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَلَداً، وَ
لِلْقُرْءانِ سَنَداً مُنْقِذاً وَ لِلاْ مَّهِ عَضُداً،
وَ فِى الطّاعَهِ مُجْتَهِداً،
تو براى پیامبر که درود خدا بر او و آل او باد
فرزند، و براى قرآن پشتوانه نجاتدهنده، و براى امت اسلام بازوى توانا، و در طاعت حق
کوشا بودى،
حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْمیثاقِ، ناکِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ وَ باذِلاً لِلْمَجْهُودِ، طَویلَ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ،
تو حافظ عهد و پیمان الهى، دورىکننده از طرق فاسقان بودى، و تو آنچه در توان داشتى
(براى اعلاء کلمه حق) بذل نمودى، داراى رکوع و سجود طولانى بودى،
زاهِداً فِى الدُّنْیا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها، ناظِراً إِلَیْها
بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشینَ مِنْها، امالُک َ عَنْها مَکْفُوفَهٌ، وَ هِمَّتُک َ
عَنْ زینَتِها مَصْرُوفَهٌ، وَ أَلْحاظُک َ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَهٌ، وَ
رَغْبَتُک َ فِى الاْخِرَهِ مَعْرُوفَهٌ، حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ، وَ
أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ، وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ،
تو مانند کسی که از دنیا رخت
برخواهد بست از آن روگردان بودى، و مانند کسانیکه از دنیا در وحشت و هراس به سر میبرند
به آن نگاه میکردى، آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا باز داشته شده بود، و همت و
کوششت از زیور دنیا رو گردانده بود، دیدگانت از بهجت و سرور دنیا بربسته، و اشتیاق
و میلت به آخرت شهره آفاق است، تا آنکه جور و ستم دست تعدى دراز نمود، و ظلم و
سرکشى نقاب از چهره برکشید، وضـلالت و گمـراهى پیروان خویش را فرا خواند،
وَ أَنْتَ فی حَرَمِ جَدِّک َ قاطِنٌ، وَ لِلظّـالِمینَ مُبایِنٌ، جَلیسُ الْبَیْتِ وَ الْمِحْـرابِ، مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ، تُنْکِـرُ الْمُنْکَـرَ بِقَلْبِـک َ وَ لِسانِک َ، عَلى حَسَبِ طاقَتِـک َ وَ إِمْکانِـک َ، ثُمَّ اقْتَضاک َ الْعِلْمُ لِـلاِنْکارِ، وَ لَزِمَک َ أَلْزَمَک َ أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ
با آنکه تو در حرم جدت متوطن بودى، و از ستمکاران فاصله گرفته بودى، و ملازم منزل و محراب عبادت بودی، واز لذتها و شهوات دنیوى کنارهگیر بودى، و برحسب طاقت و توانت منکَر را با قلب و زبانت انکار مىنمودى، پس از آن علم و دانشت اقتضاى انکار آشکار نمود، و برتو لازم گشت، لازم نمود با بدکاران رویاروى جهاد کنى،
جهت خواندن زیارت بطور کامل پی دی اف را دانلودکنید.
متن کامل زیارت ناحیه مقدسه بصورت پی دی اف همراه با ترجمه
دریافت
حجم: 391 کیلوبایت
منابع زیارت:
المزار الکبیر (لابن المشهدی)، ص: 496
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج98، ص: 317