بسوی ظهور(1): مأموریت حضرت حجت عج
رسالت و مأموریت همه ی انبیاء، یک چیز بیشتر نیست، و آن عبارت است از کلمه ی توحید یعنی «لا اله الا الله »، و مأموریت امام زمان عج، که برای خاتم انبیاء، خاتم اوصیاء ست ، چیزی غیر از این نیست.
از آن جایی که "اله" به معنای معبود است(1)، بنابراین مفاد تهلیل این است که جز خداوند معبودی وجود ندارد و فقط خداوند شایستگی عبادت دارد.
و هدف از برپایی حکومت امام عصر عج نیز، بندگی و عبودیت می باشد:
«وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ ... یَعْبُدُونَنی لا
یُشْرِکُونَ بی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون»
«وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُولٍ إِلَا نُوحِى إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَا أَنَا فَاعْبُدُونِ»[2]
«ما پیش از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر اینکه به او وحى کردیم که: «معبودى جز من نیست پس تنها مرا پرستش کنید.»
هدف از نزول قرآن در شب قدر توسط جبرئیل: ابلاغ توحید
«یُنَزِّلُ الْمَلائِکَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاتَّقُونِ» (3)
«فرشتگان را با روح (الهى) بفرمانش بر هر کس از بندگانش بخواهد نازل مىکند (و به آنها دستور میدهد) که مردم را انذار کنید (و بگویید:) معبودى جز من نیست از (مخالفت دستور) من، بپرهیزید!»
اوّلین سخن خداوند با حضرت موسی کلیم الله: کلمه ی تهلیل
«وَ أَنَا اخْترْتُکَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى*إِنَّنىِ أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنىِ وَ أَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِکْرِى»[4]
«من «اللَّه» هستم معبودى جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را براى یاد من بپادار!»