قضاوت حضرت مهدی(علیه‌السلام) بر اساس علم لدنّی
سؤال: شیعه مى‌گوید که وقتی مهدی ظهور مى‌کند طبق حکم آل داود فرمانروایى مى‌نماید. پس شریعت محمّد که نسخ‌کننده همه شریعت‌هاست کجاست؟
پاسخ: اولاً در تعریف نسخ گفته‌اند: نسخ آن حکمی است که دلیل آن متأخر از حکم منسوخ و وقت عمل آن باشد و امّا اگر هر دو دلیل باهم صادر شود، یکی ناسخ دیگری نیست، مثلاً اگر دلیل این باشد که روز شنبه را تا ظهر ملتزم به کار معیّنی باش و بعد از ظهر لازم نیست، این دومی نسخ اول نیست.
در اینجا هم اگر حکم این باشد که تا وقتی مهدی(علیه‌السلام) ظهور نکرده، به بیّنه، قسم و علم عادی عمل می‌کنند و پس از ظهور، آن حضرت به علم واقعی خود عمل می‌فرماید این نسخ نیست، بلکه هر دو حکم است و شریعت است و ثانیاً اگر بگوییم این روایات قطعی‌الصدور هستند معنای مقبول آنها این است که آن حضرت به علم لدنّی خود عمل می‌کند و در باب قضا هم اصل حکم این است که اگر قاضی و حاکم خودش علم به واقع پیدا کرد به علم خود عمل می‌کند و از مدّعی طلب بیّنه نمی‌نماید.
باز هم تکرار می‌کنیم که این سؤالات حاشیه‌ای اگر هم وارد باشد که وارد نیست به یک برنامه در ظاهر اشکال می‌کند اما اصل مسئله امامت ائمه اثنی‌عشر(علیهم‌السلام) را نمی‌تواند زیر سؤال ببرد ولی اشکال مشروعیّت نظامی را که تا به امروز، سنّی‌ها آن را نظام خلافت دانسته و به هر حاکمی ولو ستمگر و ظالم که بر کار مسلّط شود امیرالمؤمنین می‌گویند جواب نمی‌دهد و این اشکال بزرگ همچنان بر خلافت شما باقی است.
