علت عدم ملاقات حضرت حجت عج از زبان خودش
على بن ابراهیم بن مهزیار اهوازى: حضرت به من فرمود:
«اى ابا الحسن! ما شبوروز در انتظار تو بودیم، چه باعث شد دیر به نزد ما بیایى؟»
گفتم: مولاى من! تاکنون کسى را که راهنماییم کند نیافتم.
فرمود: «کسى که تو را راهنمایى کند نیافتى؟ سپس با انگشت مبارک خود به زمین زد. و فرمود: خیر! شما در پى افزایش اموالتان بودید. بر ضعیفان مؤمنین فخر فروختید. با خویشاوندان، قطع رابطه کردید. تاکنون چه عذرى براى شما باقى مانده؟»
گفتم: توبه مىکنم، توبه مىکنم. پشیمانم، پشیمانم.
سپس فرمود: «اى پسر مهزیار! اگر استغفار بعضى از شما براى برخى دیگر مطرح نبود، هلاک مىشدید مگر خواص شیعه، که گفتارشان با اعمالشان یکى است.»
سپس فرمود: «اى پسر مهزیار! آیا به شما خبر دهم از زمانى که آن نوجوان دست به قیام مىزند و مغربى و عمانى، جنبش خود را آغاز نمایند و سفیانى سر به طغیان بردارد، به ولى خدا اجازه ظهور داده خواهد شد و بین صفا و مروه میان سیصد و سیزده مرد، ظهور خواهد کرد.
سپس به کوفه مىرود و مسجد کوفه را ویران مىسازد. همراه با مردم، حج واجب بجا مىآورد و به یثرب مىآید و آن حجره را تخریب مىکند و هرکه را در آن حجره است بیرون مىآورد؟
در این هنگام روى زمین جز مؤمنى که قلبش خالص در ایمان است، کسى باقى نخواهد ماند.»
پرسیدم: مولاى من! پس از آنچه مىشود؟
فرمود: رجعت و «بازگشت حکومتهاى پیاپى.»
سپس آیه شریفه: (ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفِیراً)«اسراء،6»
فَقَالَ لِی: یَا أَبَا الْحَسَنِ، قَدْ کُنَّا نَتَوَقَّعُکَ لَیْلًا وَ نَهَاراً، فَمَا الَّذِی أَبْطَأَ بِکَ عَلَیْنَا؟
قُلْتُ: یَا سَیِّدِی، لَمْ أَجِدْ مَنْ یَدُلُّنِی إِلَى الْآنَ.
قَالَ لِی: لَمْ نَجِدْ أَحَداً یَدْلُّکَ؟ ثُمَّ نَکَثَ بِإِصْبَعِهِ فِی الْأَرْضِ، ثُمَّ قَالَ: لَا وَ لَکِنَّکُمْ کَثَّرْتُمُ الْأَمْوَالَ، وَ تَجَبَّرْتُمْ عَلَى ضُعَفَاءِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ قَطَعْتُمُ الرَّحِمَ الَّذِی بَیْنَکُمْ، فَأَیُّ عُذْرٍ لَکُمْ الْآنَ؟
فَقُلْتُ: التَّوْبَةَ التَّوْبَةَ، الْإِقَالَةَ الْإِقَالَةَ.
ثُمَّ قَالَ: یَا ابْنَ الْمَهْزِیَارِ، لَوْ لَا اسْتِغْفَارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ لَهَلَکَ مَنْ عَلَیْهَا إِلَّا خَوَاصَّ الشِّیعَةِ الَّذِینَ تُشْبِهُ أَقْوَالُهُمْ أَفْعَالَهُمْ.
ثُمَّ قَالَ: یَا ابْنَ الْمَهْزِیَارِ- وَ مَدَّ یَدَهُ- أَ لَا أُنَبِّئُکَ الْخَبَرَ أَنَّهُ إِذَا قَعَدَ الصَّبِیُّ، وَ تَحَرَّکَ الْمَغْرِبِیُّ، وَ سَارَ الْعُمَّانِیُّ، وَ بُویِعَ السُّفْیَانِیُّ یَأْذَنُ لِوَلِیِّ اللَّهِ، فَأَخْرُجُ بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ فِی ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا سَوَاءً،
فَأَجِیءُ إِلَى الْکُوفَةِ وَ أَهْدِمُ مَسْجِدَهَا وَ أَبْنِیهِ عَلَى بِنَائِهِ الْأَوَّلِ، وَ أَهْدِمُ مَا حَوْلَهُ مِنْ بِنَاءِ الْجَبَابِرَةِ، وَ أَحُجُّ بِالنَّاسِ حِجَّةَ الْإِسْلَامِ، وَ أَجِیءُ إِلَى یَثْرِبَ فَأَهْدِمُ الْحُجْرَةَ، وَ أُخْرِجَ مَنْ بِهَا وَ هُمَا طَرِیَّانِ، فَآمُرُ بِهِمَا تُجَاهَ الْبَقِیعِ، وَ آمُرُ بِخَشَبَتَیْنِ یُصْلَبَانِ عَلَیْهِمَا، فَتُورِقُ مِنْ تَحْتِهِمَا، فَیَفْتَتِنُ النَّاسُ بِهِمَا أَشَدَّ مِنَ الْفِتْنَةِ الْأُولَى،
فَیُنَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ: «یَا سَمَاءُ أَبِیدِی، وَ یَا أَرْضُ خُذِی» فَیَوْمَئِذٍ لَا یَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ إِلَّا مُؤْمِنٌ قَدْ أَخْلَصَ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ.
قُلْتُ: یَا سَیِّدِی، مَا یَکُونُ بَعْدَ ذَلِکَ.
قَالَ: الْکَرَّةُ الْکَرَّةُ، الرَّجْعَةُ الرَّجْعَةُ، ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ: ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفِیراً.
دلائل الإمامة، ص: 541
موفق باشی.
و ان شاالله پست های خوبی در زمینه مهدویت ببینم در بلگت.
یا حق