بسوی ظهور

از نگاه قرآن و روایات، علت اصلی هلاکت امت های گذشته و امت اسلام، تبعیّت از طاغوت و سبک زندگی آن میباشد و حقیقت جهنم و ریشه ی گناهان، پذیرش ولایت طاغوت است و بزرگترین حکومت طاغوتی در کلّ تاریخ، ایالات متحده ی آمریکا، شیطان بزرگ میباشد.

در بسوی ظهور(18) بیان شد که طغیان طاغوتها باعث نزول عذاب و همچنین پذیرش ولایت کفار، یهود و نصاری(آمریکا و اسراییل)، موجب ظهور امام زمان عج به جهت انتقام و عذاب الهی میگردد.

رابطه ی پیروی از طاغوتها و عذاب الهی یک سنت و قانون جاری الهی در طول تاریخ میباشد و عامل هلاکت امت های گذشته همین امر میباشد:

«وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ»[1]

«ما در هر امتى رسولى برانگیختیم که: «خداى یکتا را بپرستید؛ و از طاغوت اجتناب کنید!» خداوند گروهى را هدایت کرد؛ و گروهى ضلالت و گمراهى دامانشان را گرفت؛ پس در روى زمین بگردید و ببینید عاقبت تکذیب‏کنندگان چگونه بود.»

علت وقوع عذاب، گسترش فساد و گناه بطور عمومی و علنی در جامعه میباشد، و علت گسترش گناه در عموم مردم، تقلید و تبعیت مردم از ثروتمندان و خوشگذران ها میباشد، و در عصر ما، آمریکا محل اجتماع ثروتمندان 

:و خوشگذرانها میباشد و عامل گسترش فساد در سراسر زمین، تقلید از سبک زندگی آمریکایی میباشد

«وَ إِذَا أَرَدْنَا أَن نهّْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُترْفِیهَا فَفَسَقُواْ فِیهَا فَحَقَّ عَلَیهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا*

وَ کَمْ أَهْلَکْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ  وَ کَفَى‏ بِرَبِّکَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرَا بَصِیرًا»[2] 

 «و چون بخواهیم مجتمعى را (به خاطر سوابق طغیانشان) هلاک کنیم اعیان و خوشگذران‏هاى آنها را (براى اتمام حجت بار دیگر به طاعت) امر کنیم (یا بر دنیاى آنها بیفزاییم) پس آنها در آن محیط فسق ورزند (و طبقات دیگر تابع آنها شوند یا به گناهشان راضى گردند) پس حکم قطعى ازلى ما (که نابود کردن طغیان‏گران است) درباره آنها تحقق یابد پس آنها را به سختى هلاک سازیم.و چه بسیار از جماعت‏ هاى پس از نوح را (که در عصر نزدیک به هم بودند، مانند عاد و ثمود و قوم لوط) هلاک کردیم، و پروردگار تو در آگاهى و بینایى به گناهان بندگانش (که طبق آن کیفر دهد) کافى است.»

بخاطر عدم اجتناب از طاغوت و ثروتمندان و خوشگذران و افتادن در دام و مکر آنان و تبعیت از سبک زندگی طاغوت همه بشریت از سبک زندگی الهی دور میشوند و دولتها و ملت ها به قانون و سبک زندگی طاغوت عمل میکنند و خط قرمز خدا را زیر پا میگذارند و عذاب الهی محقق میشود.

طاغوت به جهت منافع دنیوی و اطاعت مستضعفین آنان را به سمت گناهان و دنیا طلبی و دوری از دین و  آخرت میکشانند بوسیله رسانه ، دانشمندان ، علوم مختلف زیست، جامعه شناسی، روان شناسی و غیره.

پیروی از سبک زندگی طاغوت، سبب قدرت بیشتر طاغوت میشود، زیرا مردم به خریدن تولیدات آنها روی می آورند و از خرید تولیدات ملّی خود صرف نظر میکنند. با رسانه سبک زندگی جذاب دنیوی تعریف میکنند و بعد تولیدات خود را بفروش میرسانند.

و غذای روح انسان از طریق چشم و گوش ،کنترل ذهن و مدیریت قلب و تغییر حبّ و بغض ها مستضعفین را مدیریت میکنند با ورزش ، هنر ، موسیقی و غیره.

 و با تغییر امام و الگوها سبک زندگی را تغییر میدهند. امام هر شخص کسی است که قلب انسان را پر کرده و انسان به او عشق میورزد چون انسان در دنیا به محبوبش اقتدا میکند و پشت سر او حرکت میکند و آخرت که انعکاس و باطن دنیاست همراه او محشور میشود و با او به سمت جهنم و بهشت میرود.

المرء مع من احبّ [3].

هل الدین الا الحب و البغض.[4]

و اساس و ریشه ی جهنم، تبعیت و اقتدای به طاغوتها میباشد، و بهشت سرای توحید و حقیقت توحید، ولایت اهل بیت علیهم السلام است.

«اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُون‏»[5]

امام صادق علیه السلام: عیسى بن مریم علیه السلام در حال گشت و گذار بود که به آبادى‏ اى رسید.

دید که مردم آن، در کوچه ‏ها و خانه‏ ها همگى مرده‏اند. گفت: «اینان بر اثر خشم [- الهى‏] مرده‏ اند؛ زیرا اگر به علّت چیزى جز آن مرده بودند، یکدیگر را دفن می‏کردند». یارانش گفتند: دوست داریم داستان آنها را بدانیم.

یکى به عیسى علیه السلام گفت: آنان را صدا بزن، اى روح خدا! عیسى علیه السلام فرمود: «اى مردمِ آبادى!». از میان آنان، یکى جوابش داد: بله، اى روح خدا!

عیسى علیه السلام فرمود: «در چه حالید و داستان شما چه بوده؟». گفت: ما در عافیت بودیم؛ ولى اکنون در سیاه‏چالیم. فرمود: «سیاه‏چال چیست؟».

گفت: دریاهایى از آتش که در آن، کوه‏هایى از آتش است. فرمود: «چه چیزى شما را به این جا کشاند که می‏بینم؟». گفت: علاقه به دنیا و بندگى طاغوت.

فرمود: «علاقه شما به دنیا، تا چه اندازه بود؟».

گفت: مانند علاقه کودک به مادرش که هر گاه [نزد او] مى‏آید، شاد می‏شود و چون می‏رود، اندوهگین مى‏گردد. فرمود: «بندگى شما نسبت به طاغوت، چه سان بود؟». گفت: [آن سان که‏] هر گاه به ما فرمانى مى‏دادند، از آنان اطاعت ‏میکردیم. فرمود: «چرا تو جواب مرا دادى و نه دیگران؟».

گفت: چون بر [دهان‏] آنان لگام‏هایى از آتش زده شده و فرشتگانى دژخیم و درشت‏خوى، بر ایشان گماشته شده‏اند. من نیز در میان ایشان بودم، ولى از ایشان نبودم؛ امّا چون عذاب به آنان رسید، دامن مرا هم گرفت و اکنون من به مویى آویزانم و می‏ترسم که در آتش فرو افتم.

عیسى علیه السلام به یارانش فرمود: «خفتن در زباله‏ دانی ‏ها و خوردن نان جوین، با وجود سالم بودن دین، آسان است».[6]