بسوی ظهور(2):اهمیّت و فضیلت «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ»
امیرالمومنین علیه السّلام:«إِنَّ لِلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ شُرُوطاً وَ إِنِّی وَ ذُرِّیَّتِی مِنْ شُرُوطِهَا.»
بدرستى که از براى «لا اله الّا اللّه» شرطهاست و بدرستى که من و ذرّیّت من از شرطهاى آنیم.(غرر الحکم و درر الکلم ص : 226)
«عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع عَنِ النَّبِیِّ ص عَنْ جَبْرَئِیلَ قَالَ یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی»
«لا اله الّا اللَّه» دژ من است، پس هر کس به دژ من درآید از عذاب من ایمن خواهد بود.
همین که مرکب آن جناب براه افتاد با صداى بلند فریاد زد: گفتن این کلمه داراى شرطهائى است که من یکى از شرائط آن هستم.»
الأمالی( للصدوق) ؛ النص ؛ ص235
اهمیت و فضیلت «لا إلهَ إلَا اللّهُ» در روایات:
1.عامل تجدید و نو شدن ایمان:
قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: جَدِّدوا إیمانَکُم. قیلَ: یا رَسولَ اللّهِ، وکَیفَ نُجَدِّدُ إیمانَنا؟ قالَ: أکثِروا مِن قَولِ: لا إلهَ إلَا اللّهُ.[1]
پیامبر خدا فرمود: «ایمانهاى خود را نو گردانید». گفته شد: اى پیامبر خدا! چگونه ایمانمان را نو گردانیم؟ فرمود: «لا اله الا اللّه زیاد بگویید».
2.برترین ذکر و کلام:
الإمام الصادق علیه السلام: سَیِّدُ کَلامِ الأَوَّلینَ وَالآخِرینَ: لا إلهَ إلَا اللّهُ.[2]
3.برترین عمل صالح :
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: «لا إِلهَ إِلَا اللّهُ»، لا یَسبِقُها عَمَلٌ، ولا تَترُکُ ذَنباً.[3]
هیچ عملى، بر «لا اله الا اللّه» پیشى ندارد و [گفتن آن] هیچ گناهى بر جاى نمىگذارد.
4.برترین علم و دانش:
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: أفضَلُ العِلمِ: لا إلهَ إلَا اللّهُ، وأفضَلُ الدُّعاءِ الاستِغفارُ.[4]
5.عامل برتری پیامبر اکرم ص بر سایرین :
الإمام علیّ علیه السلام: سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله یَقولُ: أفضَلُ الکَلامِ قَولُ: لا إلهَ إلَا اللّهُ، وأفضَلُ الخَلقِ أوَّلُ مَن قالَ: لا إلهَ إلَا اللّهُ.
فَقیلَ: یا رَسولَ اللّهِ، ومَن أوَّلُ مَن قالَ: لا إلهَ إلَا اللّهُ؟
قالَ: أنَا، وأنَا نورٌ بَینَ یَدَیِ اللّهِ جَلَّ جَلالُهُ ...، ویَتلونی نورٌ شاهِدٌ مِنّی.
فَقیلَ: یا رَسولَ اللّهِ، ومَنِ الشّاهِدُ مِنکَ؟
فَقالَ: عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ.[5]
امام على علیه السلام: از پیامبر خدا شنیدم که میفرماید: «برترین سخن، گفته لا اله الا اللّه است و برترین مخلوق، نخستین کسى است که گفت: لا إله إلّا اللّه».
گفته شد: اى پیامبر خدا! نخستین کسى که گفت: لا إله إلّا اللّه، که بود؟
فرمود: «من. من نورى در پیشگاه خداوند عز و جل بودم که او را به یکتایى و پاکى و بزرگى می ستودم و تقدیس و تمجید میکردم، و پس از من نیز نورى بود که گواهى از خود من بود».
گفته شد: اى پیامبر خدا! آن گواه از خود شما، که بود؟
فرمود: «على بن ابى طالب».
6.بهترین پاک کننده ی گناهان:
مسند ابن حنبل عن أبی ذرّ: قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ! أوصِنی. قالَ: إذا عَمِلتَ سَیِّئَةً، فَأَتبِعها حَسَنَةً تَمحُها.
قالَ: قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ، أمِنَ الحَسَناتِ: «لا إلهَ إلَا اللّهُ»؟ قالَ: هِیَ أفضَلُ الحَسَناتِ.[6]
7. مونس مومن در دنیا، برزخ و قیامت:
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: إنَّ «لا إلهَ إلَا اللّهُ» انسُ المُؤمِنِ فی حَیاتِهِ، وعِندَ مَوتِهِ، وحینَ یُبعَثُ.[7]
8.کلید درهای آسمان و ملکوت:
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لِکُلِّ شَیءٍ مِفتاحٌ، ومِفتاحُ السَّماواتِ قَولُ: لا إلهَ إلَا اللّهُ.[8]
9.شعار مسلمین روی پل صراط:
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: شِعارُ المُسلِمینَ عَلَى الصِّراطِ یَومَ القِیامَةِ: لا إلهَ إلَا اللّهُ، وعَلَى اللّهِ فَلیَتَوَکَّلِ المُتَوَکِّلونَ.[9]
10.نداشتن مثل و معادل در ارزش و ثواب:
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لَیسَ شَیءٌ إلّا ولَهُ شَیءٌ یَعدِلُهُ، إلَا اللّهَ عز و جل فَإِنّه لا یَعدِلُهُ شَیءٌ، و «لا إلهَ إلَا اللّهُ» فَإِنَّهُ لا یَعدِلُها شَیءٌ. [10]
هیچ چیزى نیست مگر این که چیز دیگرى با آن برابرى مىکند، بجز خداوند عز و جل که هیچ چیز با آن برابرى نمیکند، و نیز «لا اله الا اللّه» که چیزى با آن برابرى نکند.
رسول اللّه صلى الله علیه و آله: الأَعمالُ کُلُّها توزَنُ، إلّا قَولَ: لا إلهَ إلَا اللّهُ.[11]
همه کردارها وزن میشوند، بجز گفتنِ «لا اله الّا اللّه».
11.ذکر خصوصی انبیاء:
عنه صلى الله علیه و آله: موسى علیه السلام گفت: خداوندا! به من چیزى بیاموز که با آن، تو را یاد کنم و تو را با آن بخوانم.
خداوند فرمود: لا إلهَ إلَا اللّهُ.
موسى گفت: خداوندا! همه بندگان تو این را میگویند.
خداوند دوباره فرمود: بگو: لا إلهَ إلَا اللّهُ.
موسى گفت: لا إلهَ إلّا أنتَ. [ولى] من فقط چیزى را میخواهم که به من اختصاصش دهى.
فرمود: «اى موسى! اگر هفت آسمان و آباد گران آنها بجز من و هفت زمین، در یک کفّه قرار گیرند و [ذکرِ] «لا إلهَ إلَا اللّهُ» در کفّه دیگر،«لا إلهَ إلَا اللّهُ »بر آنها میچربد».[12]